Arama
İNAN Kİ KİMSE BANA SENİN GİBİ BAKMADI
Beste ve Güfte: Yusuf Nalkesen
Makâm: Nihavent
Usûl: Düyek
İcrâ: Nazlı Kanaat
İnan, inan ki kimse bana senin gibi bakmadı
Vallâhi, billâhi kimse beni senin gibi yakmadı
Leylâ bile Mecnûn’da böyle iz bırakmadı
Vallâhi, billâhi kimse beni senin gibi yakmadı
YUSUF NALKESEN (1923 – 2003)
Üsküp’ün İştip ilçesinde dünyaya geldi. Ailesi, gördüğü baskılardan dolayı Türkiye Cumhuriyeti’ne göç etmişler. Ailesiyle İzmir’e göçen Nalkesen, ilkokul ve üstün bir başarı gösterdiği ortaokulun ardından sınavsız olarak Necati Bey Erkek Muallim Mektebi’ne alınır. Ağrı’nın Tutak ilçesine öğretmen olarak atanır. O yıllarda (1947-1948) eline geçen eski bir udla çalışmaya başlayan sanatçı, kendi kendine ud çalmayı öğrenir ve 8 saate varan çalışmaları sonucunda en zor saz eserlerini bile icra eder.
1948 yılı 10 ağustosunda Meliha Nalkesen’le evlenen sanatçı; İnci, Süleyman, Ebru ve Selçuk adlarında dört çocuk sahibi olur. Ancak en büyük çocuğu İnci’yi 22 Şubat 1982 tarihinde kaybeder. İnci Karşıyaka Soğukuyu Mezarlığına gömülür. Bu ölümle birlikte kızı İnci için hicaz makamında şu kasideyi yapar.
Elim sustu, telim sustu, dil sustu…
Tanrı bize ya darıldı, ya küstü?..
Bir ateşle öylesine yaktı ki?..
Bülbül sustu, güller sustu, dal sustu!..
Birinci ölüm yılında, Dr. Alâeddin Yavaşça İzmir Kültür Sarayı’nda İnci’nin aziz ruhuna ithafen Kasideyi okudu.
Askerliğini yaptıktan sonra İzmir Radyosu’nun açtığı sınav ile müzik hayatına ilk adımı attığını belirten Nalkesen, 5 Eylül 1951 tarihinde “Veda Busesi” isimli şarkıyı besteledi 1952 yılında açılan İzmir Radyosu Saz Sanatçılığı sınavıyla TRT kadrosuna giren Nalkesen; Nisan 1970’te öğretmenlikten emekli oldu.
Emeklilikten sonra sanatçı sendikalarında daha faal bir rol oynamaya başlar. Bu yüzden TRT yönetimiyle de arası bozulur ve 13 Ağustos 1973 tarihinde bir genel müdürlük yazısıyla görevini son verilir. 23 yıl hizmet ettiği TRT’ye tazminat davası açan sanatçı, bu davayı kazanır. Maddi hak ve kıdem tazminatını kazanan Nalkesen, kırgın olduğu TRT’ye dönmez.İşte bu ruh haliyle “Hele bir düşte gör ” şarkısını besteler.Rast Makamındaki bu şarkının güftesi de Nalkesen ‘e aittir.
Hele bir düşte gör, düşte gör bir an.
Bulunmaz inan ki, hal hatır soran!..
Sen düşmanlarından görmediğini,
Görürsün en canın, en yakınından!..
Kader bu, söyleyin, ne gelir elden?
Düşenin dostu olmazmış, ezelden!
1998 yılında Kültür Bakanlığı’nca verilen Devlet Sanatçısı unvanını almıştır. Nalkesen, 2003 yılının ilk saatlerinde, 6 aydır böbrek tedavisi için hastaneye gitmeye hazırlanırken kalp kriziyle hayata veda etti.
583 bestesi ve 1000 civarında da güftesi vardır. Nalkesen, besteciliğiyle ilgili olarak, şunları söylemiştir: “Utandığımdan galiba 10 yıl bekledim. Sonra bir gazeteci arkadaşım Zeki Müren Bey’e bahsetmiş. O okudu, çok beğenildi. Ve bu seneye kadar toplam 583 beste ve 1000 civarında da güfte yaptım. Asla şarkı söylemedim ve herhangi bir yerde enstrüman çalmadım.”
Nalkesen, besteleri yaparken adeta kelimelerle dans ettiğini, etrafında yaşanan tüm güzellikleri aşk ve tutkuyla yazdığını belirtmişti. Ayrıca Nalkesen bir televizyon programına konuk olduğunda şarkılardaki içki ve park temalarını tamam hayal ürünü olduğunu belirtmiş , zira hiç içki kullanmadığını ve parklarda o ağacın altında oturmadığını anlatmıştı.
