Instagram:

Söz/müzik: Alp Yılmaz

ben gölgemle savaştım gecelerce
sustukça bağırdı içimde seslerce
bir ben kaldım gerisi yangın yeri
kimse bilmez nasıl yandım sessizce

biriktirdim içimde sustuklarımı
çığlık çığlığa oldu duvarlarım
yalnızlıkla ördüm bu surlarımı
düşmanım olmuş eski hatıralarım

gülmeyi unuttum aynalara bakarken
kimim ben ne kaldı bu bedenin içinde
zaman geçmiş iz bırakmış derimde
o çocuk hâlâ ağlıyor bir köşede

tut elimden geç kalmadan
bu şehir beni boğmadan
son bir sözüm var hayata
bitmeden duy beni son defa

ben gölgemle savaştım gecelerce
sustukça bağırdı içimde seslerce
bir ben kaldım gerisi yangın yeri
kimse bilmez nasıl yandım sessizce
sessizce
kırılmış saatler gibi çalışmaz ruhum
her saniye başka bir pişmanlık olur
kime anlatsam yüzüme kapanır yolum
karanlıkla sarmaş dolaş olmuşum

bir nefeslik huzur bile çok artık
içimde fırtına dışımda sükûnet
sakladığım her şey dökülüyor artık
söz değil sessizlik anlatır gerçek

tut elimden geç kalmadan
bu şehir beni boğmadan
son bir sözüm var hayata
bitmeden duy beni son defa

ben gölgemle savaştım gecelerce
sustukça bağırdı içimde seslerce
bir ben kaldım gerisi yangın yeri
kimse bilmez nasıl yandım sessizce
nasıl yandım
sessizce