Beste: Nasibin Mehmet Yürü
Güfte: Ahmet Refik Altınay
Makam: Hüzzâm
Usûl: Senginsemâî

Açmam açamam söyleyemem çünkü derinde
Bir yaresi var ki kanıyor kalp üzerinde
Billâhi bu acı durduracak kalbi yerinde
Bir yaresi var ki kanıyor kalp üzerinde

NASİBİN MEHMET YÜRÜ (1882-1953)

1882 yılında Ä°stanbul’un Kanlıca semtinde dünyaya gelen Nasibin Mehmet Yürü’nün babası Kanlıca’lı Hüseyin diye tanınırdı. Annesi ise Nefise Hanım’dır.

Ä°lk gramofon kayıtlarına katılan sazende ve hanende Nasib Hanım’ın kardeÅŸidir. Ä°sminin önündeki “Nasibin”in anlamı budur. Ablasının yanında fasıllara katılmış ve bu isimle tanınmıştır. Ablasından fasıl repertuarını almış ve kendi kendine ud çalmayı öğrenmiÅŸtir.

Udi ArÅŸak, Kemani Memduh, Kemençeci Vasilaki, Kemani Tatyos gibi piyasa musikisinin önde gelen ustalarından yararlanmıştır. Küçük yaÅŸta ablası ile beraber Kapalıçarşı’da BaÅŸlıkça ReÅŸide Hanım’ın dükkanını merkez edinen piyasa fasılcıları ile düğünlerde ud çalıp ÅŸarkı söylerdi. Bir ara Gümrük Muhafaza kaleminde memurluk yaptı fakat musiki zevki daha ağır bastığı için bu görevden ayrılarak piyasa sanatçılığı yapmayı tercih etti.

Ä°lk beste denemesini 1906 yılında (24 yaşında) yaptı. Hicazkâr makamında ve sözlerini Hafit Bey’in yazdığı, “Seni candan severim aÅŸkına kurban olurum” güftesini ağır aksak usulünde besteledi.

500′ den fazla eseri olduÄŸu biliniyor. 1926 yılında yılında Hicaz makamında bestelediÄŸi ve sözleri ünlü ÅŸairlerimizden Ahmet Refik Bey’e ait olan, “Kederden mi neden bilmem sararmış reng-i ruhsarın” ÅŸarkısını düyek usulünde besteleyerek sesini duyurmaya baÅŸladı. Yine güftesi Ahmet Refik Bey’e ait olan, “Açmam, açamam, söyleyemem çünkü derinde” ÅŸarkısını hüzzam makamında sengin semai usulünde besteleyerek bestecilik hayatının doruk noktasına ulaÅŸtı.

Bestelerinde neo-klasik dönemin tüm özellilerini taşıyan ve ÅŸarkı formunun en güzel örneklerini veren Mehmet Yürü, ÅŸarkı formunun mucidi Hacı Arif Bey’ in etkisinde kalmıştır. Ömrünün son yıllarında 12 parçadan olan Mahur faslı tertip etmiÅŸ ve Beykoz’lu amatör gençlerle bu faslı geçmiÅŸtir.

20 Aralık 1953 yılında hayata gözlerini yuman Mehmet Yürü, evli ve iki kız, bir erkek çocuğu babasıydı.