Küçükken ne güzeldi, kaygılar o güne özeldi
En büyük derdim kumdan kalemdi
Paramız yoktu, annem benden gizlerdi
Koşturup dururdum, sürekli düşerdim
Sorun yoktu, kanayan dizlerdi
Üç kardeşimle tüm dünyam bizlerdik
Altıncı kattan dünyamızı izlerdik
Şimdi 24’üm, karanlık tek gördüğüm
Yarınım muallak, geleceğim kördüğüm
Büyümem lazım da bilemem nasıl
Tek bildiğim içimdeki çocuğu gömdüğüm
Dönemem davamdan, çekilin yolumdan
Önümde siz değil, tanrılar duramaz
Bi’ kâğıt, bir kalem, anlatsam derdimi
Haykırsam evrene kimseler anlamaz ki
Kimseler anlamaz, kimseler anlamaz ki
Kimseler anlamaz, kimseler anlamaz
Kimseler anlamaz ki
Kimseler anlamaz
Kimseler anlamaz ki
Kimseler anlamaz ki
Uyutun beni, unutun beni
Yarınım yok, avutun beni
İnancım yok, ümidim yok
Mecalim yok, hoş görün beni
Şimdi 24’üm, karanlık tek gördüğüm
Yarınım muallak, geleceğim kördüğüm
Büyümem lazım da bilemem nasıl
Tek bildiğim içimdeki çocuğu gömdüğüm
Dönemem davamdan, çekilin yolumdan
Önümde siz değil, tanrılar duramaz
Bi’ kâğıt, bir kalem, anlatsam derdimi
Haykırsam evrene kimseler anlamaz ki