biliyorum, kolay değil yaşamak;
gönül verip türkü söylemek yâr üstüne;
yıldız ışığında dolaşıp geceleri,
gündüzleri gün ışığında ısınmak;
şöyle bir fırsat bulup, yarım gün,
yan gelebilmek Çamlıca tepesine…
-Bin türlü mavi akar Boğaz’dan-
Her şeyi unutabilmek maviler içinde.

biliyorum, kolay değil yaşamak;
ama işte
bir ölünün hâlâ yatağı sıcak,
birinin saati işliyor kolunda.
yaşamak kolay değil ya, kardeşler,
ölmek de değil;

kolay değil bu dünyadan ayrılmak.

Bir kapıdan girmek istersin de geçmişin söküğü takılır çıkmış bir ağaç parçasına. Kaldıramadığı yükleri nasıl da dağ bayır yaparlar kapı eşiklerine. Bir ölüm vefalı bir de sonbahar diyordu Zarifoğlu. Kapı eşiklerinde bekleyen kızların kaderinin yazıldığı o günler makas sesiyle akşamın kasvetini paramparça ederdi.

…

Orhan Veli Kanık’ın bu şiiri ölümünden sonra yayınlanan şiirleri arasındadır.
Okumuş olduğum ilk Orhan Veli şiiridir.
Şifâ olsun.

Arkada çalan eser Mem Ararat’tan Kulîlk parçasıdır.

Kapak fotoğrafı: ekrulila ()